تا کی باید تاوان حماقت تنروهای یهودی و مسلمان رو بدیم؟...و تا کی باید شاهد جنگ مذهب و ایدیولوژی های مسخره باشیم؟...تک تیرانداز اسراییلی که به راحتی ادم میکشه و سربازی که موشکهای حزب الله رو روی سر مردم بیچاره لانچ میکنه, هر دو به کاری که انجام میدن ایمان و اعتقاد دارن. مسلما دیوانه هم نیستند و فقط به کاری مشغولن که براش حاضر به از دست دادن جونشون هستند...هردوطرف به یک اندازه مقصرند و در این میان مردم بی پناه تنها کسانی هستند که باید تاوان این حماقت رو بپردازن...حماقتی که سید حسن نصر الله و اولمرت, برای دستیابی به هدفهای مملو از پول و قدرت مرتکب شدن خونین تر از همیشه به پیش میره...شاید تنها صدایی که در این میون شنیده میشه صدای مارکس بدبخت باشه که همچنان جمله ی تاریخیش اثبات میشه...
در این میان ما تنها عادت کردیم که با خوشحالی خبر فرار دسته جمعی شهرک نشینان اسراییلی رو پایین تمام شبکه هامون زیرنویس کنیم و امار کشته شدهای هر دقیقه ی لبنان و فلسطین رو بدیم و عکس سید حسن رو به در و دیوار بچسبونیم بعد هم بگیم چرا فاکس نیوز و سی ان ان خبرها رو تحریف می کنن و چرا دنیا با ما اینطوری رفتار می کنه و هیچ کشوری ما رو اونجاش هم حساب نمی کنه
!...
Labels: Iran and world