چند روز پيش داشتم يه كتاب نادر از صادق هدايت مي خوندم به اسم " كاروان اسلام" با اسم اصلي " البعثه الاسلاميه الي البلاد الافرنجيه" كه بهرام چوبينه در سال 61 شمسي اونو جمع و منتشر كرده. نكته ي جالب توجه اينجاست كه كتاب دستمايه ي قوي اي براي فكر كردن پيرامون اسلام مسخره ايه كه به ما شناسونده شده...اين كتاب از اول انقلاب تا حالا همچنان غير قابل انتشاره.
چوبينه درمورد هدايت در حاشيه ي كتاب مي نويسه: "اگر هدايت در بعضي از آثار خود خرافات و تحميق مذهبي رو ريشخند مي كنه از آگاهي او سرچشمه مي گيره.كتابهاي اسلامي خرافي را خوانده و عالمانه در حاشيه هاي آن كتب نظر خود را نوشته و با شناختي عميق زيركانه در نوشته هاي خود از آن سود مي بره.
به عنوان مثال هدايت در نامه اي به استاد مجتبي مينوي مي نويسه: -به حيدرآباد شهر اسلامي رفتم.حقيقتا اسلامي بود چون به چشم خودم مي ديدم كه در جوي آب مي شاشند.-
اگر خواننده چون هدايت آشنا با دستورات آب كر در فقه اسلامي نباشد متوجه باريك بيني و ژرف انديشي هدايت نمي شود.
هدايت در مقدمه ي كتاب "وغ وغ ساهاب" با ريشخندي مخصوص به خود مي نويسه: " حالا مردم قدر اين كتاب رو نمي دانند.دويست سال بعد حرفهاي ما را خواهند فهميد..."
در مجموع كتاب فوق العاده ايه اگه گيرتون اومد حتما بخونين كه ثواب داره!...
Labels: كتاب