به فاصله یک ساعت پیش,که روز قبل میشه,-الان ساعت 1 و خرده ایه نصفه شبه- تولد پرنیان بود...
چیه چشم ندارین؟! منم دوست دارم روزمره بنویسم...هرچند که این یه اتفاق ساده نیست که بشه همینجوری ازش گذشت و روزمره حسابش کرد!...
تولده,اونم تولد پرنیان!... تفلدش مفارک !
Labels: من و تو...
نمابه ها