من همینجا به ملت همیشه در صحنه و انقلابی و از جان گذشته ایران که هر سال مثل گوسفند, تو سوانح هوایی ناشی از خطای شوفر طیاره می میرن , و باز هم آدم بشو نیستن و دوباره به حالت جان بر کف سوار این ابو طیاره ها میشن, تبریک و تهنیت عرض می کنم. البته فقط و فقط به خاطر اینکه آدم بشو نیستن و سرشون درد می کنه واسه شهید شدن به صورت آسمونی!...
با اینهمه خودم هم چند وقت دیگه باید با یکی ازین ابو طیاره ها بپرم...خوبی و خوبی -بدی ندیدین خوب !!!- از من دیدین حلال کنین...اسم بلاگم رو هم بزارین شهید بلاگر!...راستی شاید تو بهشت اینترنت دی.اس.ال گیر بیاد ,احتمالا فیلتر نداره, آخ جون اورکات ما داریم می آییم !!!...
Labels: جامعه
راستي، فكر نكنيد ما خدمت شما ارادت نداريم يا نميخوانيمتان. نه خير! ما مدتهاست از خوانندگان شماييم. نشانهاش بيخبري و بيسروصداييمان است. شايد برايتان عجيب باشد بعد از اين همه مدت كامنت گذاشتن... حق داريد. ولي خوب اين كامنت به افتخار يك ساله شدن وبلاگم بود!! متشكرم
اول از همه این فیض شهادت اجباری که نصیب ملت ایران شده رو به فال نیک می گیریم. واقعاً مایه تاسفه که با پاهای خودمون سوار ارابه مرگ می شیم
چون وقتی سوار شدی دیگه به زمین برگشتنت با خداست.
امیدوارم همه مسافر سفرشون بی خطر باشه
شما هم همچنین سلامت بری و برگردی
از بابت لینک هم ممنونم.
من نیز لینک شما رو اضافه کردم.
علی یارت و موفق باشی.
فکر کردید سفر با اتوموبیل خیلی امن تره؟
نخیر عزیز،سفر هوایی هر چی باشه از سالی 25000تصادف منجر به مرگ بهتره